Een punthoofd krijg je er van!

Je kind kan zich niet zelf vermaken, zeurt en loopt de hele dag achter je aan.

Tjonge jonge wat ben ik de afgelopen maanden druk geweest in ons nieuwe huis.

Eindelijk kregen we in juli de sleutel en konden we aan de slag gaan.

Je wilt niet weten hoeveel schrootjes ik weggehaald heb, hoeveel dakisolatie en vloerverwarming er door mijn handen is gegaan! En het einde is nòg niet in zicht.

Al die maanden hebben we keihard gewerkt, samen met onze lieve ouders en met af en toe een bikkel van een vriend of vriendin.

En mijn kinderen dan?

Vooral in de vakanties en weekenden was dat natuurlijk niet eenvoudig.

Die hebben zich de hele dag niet laten zien.

Mijn dochter zat boven in een boom, ze heeft er zelf een schommel in gehangen.

Mijn zoon was druk met een loep, hij wilde zelf vuur maken.

Met de buurkinderen gingen ze op ontdekkingstocht in het buitengebied van Barchem.

Ik voelde me ècht gelukkig omdat ik ze zo geweldig zèlf zag spelen.

Ik weet dat dit voor jou misschien wel een droomplaatje is.

Dat je kinderen zichzelf een hele dag kunnen vermaken. Dat jij gewoon ook even lekker je gang kunt gaan zonder steeds maar weer op ze te moeten reageren, op wat zij nodig denken te hebben.

Hoe krijg jij dat nou voor elkaar.

Hoe kun jij er voor zorgen dat jouw kind leert dat het zelf even bezig moet zijn.

Dat wil ik je nu heel graag vertellen.

Want ik gun het jou ook zo.

Die van mij zijn inmiddels 10 en 8 jaar.

En het klinkt gek maar er zit al jaren training in……ja, jaaa:)

Al toen mijn kinderen heel klein waren heb ik ze geleerd dat ze even zelf wat moesten doen, dat ze mama eventjes niet mochten storen.

Want ook ik moest wel eens even naar de wc.

Ook ik wilde douchen.

En ik zat ook wel eens even aan de telefoon.

Op die momenten mochten ze me niet storen, alleen als het huis in brand zou staan, ha, ha.

Ik zorgde er altijd voor dat ze zich konden vermaken.

Als ik ging douchen zette ik een mandje met boekjes in de badkamer. (mijn dochter was toen 2.)

Als ik op de wc zat deed ik dit ook.

Tijdens het strijken was mijn zoontje vaak met de blokken of met de duplo aan het spelen.

Ik denk dat je het zelf ook wel in kunt vullen wat je jouw kind kunt laten doen.

Op deze manier leert je kind al vroeg dat het niet steeds jouw aandacht hoeft op te eisen.

Wanneer je kinderen groter zijn mag je best aangeven dat ze je niet even mogen storen.

Niets is zo vervelend als bellen met iemand en je kind staat steeds naast je, allerlei vragen te stellen, of te jengelen.

Hoe irritant als je op bezoek bent bij iemand en je kunt geen fatsoenlijk gesprek voeren omdat er steeds een zeurend kind tussen komt.

Dat vervelende gevoel dat je kunt hebben omdat je nooit weet wanneer je kind wèèr komt .

Jouw kind kan het niet uit zichzelf veranderen.

Jij moet dit doen……

Jij moet dit aanleren.

Trap niet in die valkuil om overal maar op in te gaan.

Je krijgt er verschrikkelijke kinderen van en je raakt volledig uitgeput en geïsoleerd.

Ga niet allerlei dingen bedenken als je kind zegt: “Ik weet niks om te doen! Ik verveel me.”

Laat ze zelf dingen bedenken, laat ze zich maar eens een keer stierlijk vervelen. Als je even geduld hebt zul je zien dat je kind zelf ook iets kan bedenken.

Dus;

• Leer je kind dat het jou even niet mag storen.
• Houd je kind eventjes bezig met iets als het nog heel klein is.
• Laat je kind zelf oplossingen bedenken, maak het niet afhankelijk van jou.

Waar ga jij mee beginnen?

Ik hoor het graag:)

Kom je er niet zelf uit?

Ik wil je met alle plezier helpen.

Liefs,

Anke

Vind je dit bericht waardevol voor een ander?

Deel hem gerust.