Lang geleden ben ik een klein meisje geweest.
Een meisje dat gek was op poppen en barbies.
Een meisje dat graag in bomen klom en gek was op zingen.
Ik was een spring in het veld.
Opmerkingen uit mijn rapport waren bij de kleuters:

“Anke weet haar weekend verhalen altijd heel beeldend te vertellen.”
In groep 3 schreef de juf: “Anke zien we later vast terug op de televisie.”

Weer wat later in groep 5 schreef de meester: “Anke eerst denken en dan praten.

Mijn schooltijd begon heerlijk en vol verrassingen en fantasie.
Naarmate ik ouder werd mocht ik steeds minder die kant van mezelf laten zien die ik zo graag was.

Ik werd angstig en onzeker.

Toen is er een gedachte in mijn hoofd en hart geslopen.
De gedachte dat ik het op school niet kon, dat ik dom was en niet interessant.
Als de leerkrachten met elkaar spraken dacht ik altijd dat ze het over mij hadden, dat ze me wilden laten zitten.
Mijn ervaringen uit mijn kindertijd zijn bepalend geweest voor het leven dat ik nu leid.
Gedachten die niet klopten hebben mij zoveel jaren op het verkeerde been gezet.
Ze hebben me zoveel verdriet en frustratie bezorgd.
Maar uiteindelijk hebben diezelfde gedachten er voor gezorgd dat ik nu kinderen en moeders kan helpen om te gaan met hùn zorgen.

Ik ben er inmiddels heel blij mee dat ik dit allemaal heb moeten doormaken.
Als het allemaal van een leien dakje was gegaan had ik nooit mijn weg naar mijn huidige bestemming gevonden.
Maar tsjonge jonge wat heeft het lang geduurd voor ik het van me af kon zetten.

Soms als het even lastig wordt verander ik nog wel eens in dat kleine bange meisje.

Ik wil er nu heel graag zijn voor de kinderen die aan het ploeteren zijn.
Die zorgen hebben over hun vaardigheden op school, die bang zijn of onzeker. Voor de kinderen die er buiten vallen, voor de kinderen die op één of andere manier even een duwtje in de rug nodig hebben.

Maar ik wil er ook zijn voor jou.
Want ook jij bent ooit een klein meisje geweest, met haar eigen zorgen.
En dat kleine meisje kan nog steeds van grote invloed zijn op jouw leven.

Hoe vaak zit zij op je schouder?
Hoe vaak popt ze nog op?

Ik spreek mijn kleine meisje altijd even aan als ze weer opduikt:

“Lieverd, je ben inmiddels groot, je hoeft niet meer bang te zijn, het komt allemaal goed.”

Fijn weekend!

Liefs,
Anke

PS. Wil je graag meer weten over het kleine meisje in jou?

Meld je dan aan voor mijn gratis Webinar.
Ik geef er een mini kindertolk sessie.
Tijdens deze sessie zal er veel duidelijk worden voor jou.

En kies op welk moment je graag deel wilt nemen.

Woensdagavond 27 maart om 20:00 uur

Of

Vrijdagochtend 5 april om 09:30 uur.

Tot snel!