Het is vrijdag, tijd voor mijn wekelijkse blog. 

Het valt me zwaar. 

Er zijn zoveel dingen waar ik over zou willen schrijven. 

Zoveel gedachten en gevoelens gaan er door me heen. 

Deze tijd is heftig. 

Op alle fronten. 

Ik ervaar gevoelens van gemis, verlies, angst, bezorgdheid, ontroering, verdriet en wanhoop. 

Maar ook merk ik dat ik me vreemd genoeg rustiger begin te voelen. 

Ik voel een soort berusting, een gevoel van vertrouwen, een gevoel van dankbaarheid voor alles waar ik normaal gesproken niet over nadenk. 

Heb jij dat ook? 

Ik ben zo blij dat mijn man en ik nog steeds kunnen werken. 

Ik ben zo ongelooflijk blij dat we in Nederland wonen en niet in de VS. 

Maar daar komen de gevoelens van grote zorg weer overheen, want hoe gaat het met rest van de wereld? Wat voor een hel staat er voor de deur van al die mensen, die in een land wonen waar anders omgesprongen wordt met rampzalige scenario’s zoals dat verschrikkelijke virus. 

Ik merk dat ik met mijn gezin steeds meer terug ga naar onze basis. 

Er is maar één ding belangrijk. 

Hoe komen we hier goed doorheen. Hoe blijven we overeind? 

Hoe zorgen we ervoor dat we als een mooi stabiel gezin vorm kunnen geven aan alles wat er nu gebeurt? 

Alles waar we ons eerder druk om en mee maakten is weggevallen. 

Het maakt allemaal niet meer uit. 

Ik zie dat we allemaal terugvallen op onze persoonlijke basis. 

We doen dat wat we van nature willen, waar we gelukkig van worden, dat wat nu nog kan. 

Ik geniet intens van het werken in de tuin, van het uitproberen van nieuwe gerechten, van het bekijken van films en van het lezen van een boek. 

Ik besef hoe rijk we zijn met ons leven hier in de Achterhoek. Wat ben ik blij met de rust hier, met de natuur waar je bijna niemand tegen komt, met alle lieve mensen die voor elkaar zorgen. 

Ik besef dat dit voor jou misschien heel anders is. 

Misschien ben jij nu juist enorm aan het ploeteren. 

Door geldgebrek, door ziekte in je gezin of familie, door problemen binnen jouw gezin die nu nog meer aan het licht komen. 

Het is mijn werk om kinderen en moeders te ondersteunen. 

Laat me gerust weten waar je tegenaan loopt. 

Ik help je graag met een volgend blog vol waardevolle tips, met een video waarin ik je verder kan helpen. 

Schroom niet. 

Laat van je horen. 

Samen staat we sterker dan wanneer je in eigen huis loopt te ploeteren. 

Sterkte met deze moeilijk tijd en probeer het mooie te zien in de kleine dingen. 

Liefs, 

Anke