Wat lijkt het alweer lang geleden. 

Afgelopen zomer, Kroatië, onze eerste vakantie sinds de Corona uitbraak. 

We zaten heerlijk in de avondzon te wachten op het eten dat we hadden besteld. We kletsten en lachten met elkaar en keken af en toe om ons heen. Naar de prachtige omgeving, naar de leuke winkeltjes en ook naar de andere vakantiegangers. 

Om ons heen waren de tafeltjes gevuld met gezinnen en stelletjes. Ik voelde me vreemd toen ik ze zag zitten. Allemaal met de hoofdjes naar beneden gericht, turend op een telefoon. En niet even….nee, bijna de hele avond. 

Aan het tafeltje naast ons zaten een vader en moeder met twee kinderen. Vader en de kinderen waren aan het kletsen en lachen. Vader deed  zichtbaar zijn best het gezellig te maken. Moeder heeft de hele maaltijd met iemand aan de telefoon gezeten. Luid pratend en totaal niet in contact met het moment met haar gezin. 

Aan een lange picknicktafel zaten een man en een vrouw. Tegenover elkaar. Beide verzonken in de online wereld. Om hen heen een hele bult kinderen. Vast een  samengesteld gezin, dachten we. De kinderen hadden het leuk samen. Ze waren aan het spelen en aan het kijken bij de winkeltjes. Steeds kwamen ze weer even terug naar de ouders. Ze vertelden enthousiast, wilden hun ouders delen in hun plezier. Maar de ouders reageerden afwezig. De kinderen huppelden weer weg. Ik heb deze ouders geen moment in elkaars ogen zien kijken. Ik werd er zo treurig van. 

Na een tijdje kwamen de kinderen weer terug. Ze wilden weer wat delen met de vader. Hij liet ze iets op zijn scherm zien. De kinderen keken. Vervolgens gingen de kinderen met een ander scherm ook aan de tafel zitten. Iedereen leek daarna losgekoppeld, in zijn eigen wereld, verdwenen. 

Verbinding maken met elkaar is voor mij altijd het allerbelangrijkste. In mijn gezin maar ook in mijn werk en op momenten dat ik de deur uit ga. Zonder verbinding is er niets, voel je niets, ben je losgekoppeld en alleen. 

Laten we met z’n allen wat meer verbinding maken met onze kinderen, familie en vrienden en minder met de dingen die onbelangrijk zijn.  

Het leven is te kort om weg te gooien in die online ‘wereld’, want die wereld bestaat niet, niet echt. 

Vind jij het moeilijk verbinding te voelen? Binnen je gezin, je relatie, met jezelf? 

Heeft jouw kind hier juist veel moeite mee? 

Bel of mail me gerust, een afspraak is zo gemaakt. 

Liefs, 

Anke  

06-49841642 

mail@anketragter.nl 

www.anketragter.nl