Ik heb heel wat blunders op mijn naam staan. Oók in mijn carrière als moeder. Maar er is er één waar ik nog steeds een vuurrode kleur van krijg als ik er aan terug denk. 

Deze heb ik gemaakt op Sinterklaasavond en het allerergste was dat mijn dochter er het “slachtoffer” van werd. 

Het was een hectische tijd. December stond voor de deur. Ik voelde me niet zo lekker, was flink in de stress en had het gevoel elk moment om te kunnen vallen. 

Onze kinderen waren nog klein maar mijn oudste hadden we het grote geheim van Sinterklaas al verteld. 

Mijn man probeerde me een beetje te ontzien. Hij kocht vele cadeautjes en ik was ook al op tijd begonnen met het afstrepen van de verlanglijstjes. 

Elk jaar hielden we nauwkeurig bij dat zoon en dochterlief evenveel cadeautjes zouden krijgen. Het lijstje klopte, we waren klaar voor de grote avond. 

Vol spanning zongen mijn kinderen sinterklaasliedjes en eindelijk was het moment daar, de zakken met cadeautjes stonden in de hal. 

Wat was het weer leuk om die blije koppies te zien. 

Het ene na het andere cadeau werd blij uitgepakt. Het was gezellig, de sfeer zat er goed in. 

Maar ergens halverwege brak het zweet me uit. Leek dat nu zo of had zoonlief veel meer cadeautjes dan mijn  dochter? Mijn man keek me ook af en toe aan, met een blik van, klopt dit wel? 

Het moest kloppen, ik had alles gecheckt, de lijstjes met de cadeautjes waren echt even lang. 

Ik zette het van me af en ging verder met genieten. 

Alle pakjes waren uitgepakt. 

Onze kinderen gingen lekker spelen met een paar gekregen spelletjes. De opa’s en oma’s deden genietend mee. 

Maar toch, er klopte iets niet. Ik zag dat mijn dochter zich groot hield. Ik zag duidelijk dat er iets met haar was. Ze was teleurgesteld. 

Na al die pepernoten en chocoladeletters bracht ik mijn dochter naar bed. 

Een beetje verontwaardigd vroeg ik haar ;”Wat is er nou? Ben je niet blij met wat je allemaal hebt gekregen?” Ze antwoordde “jawel, ik vind het heel leuk maar alles wat ik ècht heel graag wilde hebben, heb ik helemaal niet gehad.” Een beetje sip keek ze me aan. 

“Hoe bedoel je?!” En ik wilde alle prachtige cadeaus gaan noemen waarvan ik wist dat ik ze voor haar had gekocht, tot het bloed me naar de wangen steeg. 

OH NEE!!!!!!! 

Ik was vergeten die ene zak met pakjes bij de andere pakjes te leggen. 

Ik was vergeten dat ik die zak met grote wenscadeautjes op zolder had verstopt omdat ik ze al vroeg in november had gekocht. 

HOE MOEST IK DIT OPLOSSEN!!!! 

Ik knuffelde mijn dochter en zei dat mama een hele grote fout had gemaakt. Mama had één zak op de zolder laten liggen. Snel rende ik naar boven om alles te pakken. 

Mijn dochter lag binnen een paar minuten bedolven onder inpakpapier en mooie lieve knuffels in haar bed. 

We hebben snel een plannetje bedacht voor wat we tegen haar broertje zouden zeggen de volgende morgen. 

Gelukkig was dat niet nodig, hij heeft er niets van in de gaten gehad. 

PFFFF 

Wat was jouw grootste Sint blunder? 

Ik ben benieuwd, kan niet erger zijn dan die van mij , toch!? 

Liefs, 

Anke