Een aantal weken geleden ontving ik een mail van een heel bezorgde moeder.

“Mijn zoon slaapt zo slecht. Hij heeft enorme angst voor het donker, alle lampen moeten steeds aan in zijn kamer. Hij is bang voor geesten en ziet overal nieuwe angsten, angst voor oorlog, angst voor de dood. We hebben al van alles geprobeerd, weten het niet meer. Zou jij ons kunnen helpen?”

Ze sloot de mail af met de vraag;

“Is het niet een te groot probleem? Kun je daar ook wel wat mee? Moet ik niet naar iemand die gespecialiseerd is in dit specifieke onderwerp?”

Daar begint gelijk dat, waar het eigenlijk steeds weer om draait.

Vaak maken wij als bezorgde ouders het probleem veel groter dan het is.

We zijn er elke dag mee bezig, halen er allemaal ervaringen en details bij. Zien ons probleem daardoor nog meer bevestigd en krijgen daardoor nog meer het gevoel dat het een mega probleem is.

Steeds weer als deze ouders met hun kind in mijn praktijk zitten kan ik het probleem heel snel verhelpen.

Hoe ik dat doe?

Door ‘out of the box’ te denken.

Ik luister.

Ik stel een aantal vragen.

Ik zet de radertjes in mijn hoofd en hart aan.

Ik kijk naar de interactie tussen het kind en de ouder.

En steeds weer geef ik ze een Eye-open moment.

Iedere keer blijkt het toch anders te zijn dan de moeder in eerste instantie dacht.

Vaak zitten de oplossingen in een andere hoek dan waar je zoekt.

En vaak is die oplossing zo simpel en verhelderend.

Als ik hem geef zie ik zo’n opluchting bij de kinderen en bij de ouders.

Met deze jongen was het ook zo anders dan moeder dacht.

Hij had inderdaad enge filmpjes gezien over geesten, dus het was logisch dat hij dit steeds met zich mee nam als hij moest gaan slapen.

Echter het probleem speelde al langer, sinds 1,5 jaar.

Ik vroeg wat er toen was gebeurd.

Ze wisten het niet.

Ik was net een boek over Feng Shui aan het lezen. Dus vroeg ik door. Hoe staat jouw bed in je kamer? Plotseling zag ik een verandering in het gezicht. Moeder riep” 1,5 geleden hebben we de kamer anders ingedeeld. Sinds die tijd slaapt hij zo slecht.”

We gingen verder praten over de inrichting van de slaapkamer. De energie veranderde.

De jongen en moeder wilden direct naar huis om de slaapkamer weer anders in te richten. Ze hadden zoveel ideeën.

Vanmorgen zag ik ze weer.

En je raadt het al.

In de opnieuw ingerichte kamer werd geslapen als een roos. Alle lampen mochten uit en de deur stond slechts op een kleine kier.

Voor mij zaten een blije moeder en zoon.

Wauw, wat houd ik toch van mijn werk.

Fijn weekend!

Liefs,

Anke

Ps.

Loop jij ook al een tijd rond met zorgen?

Vraag gerust een gesprek aan, dan gaan we er eens even “out of the box’ naar kijken.