Waar begin ik met uitleggen hoe ik me nu voel? 

Ik denk dat ik gewoon eerlijk moet zijn. 

Gewoon vertellen wat er vanmiddag tijdens de lunch gebeurde toen ik een paar hele mooie lieve berichtjes binnen kreeg. 

Ik schoot vol, probeerde de tranen binnen te houden maar het lukte niet. 

Ik werd zo geraakt door die lieve berichtjes. 

Ik voelde me er zoveel beter door. 

Waarom had ik er niet veel eerder om gevraagd. 

Waarom had ik mezelf zo klein gemaakt. 

Vanmorgen had ik eindelijk de stoute schoenen aangetrokken. 

Voor jou klinkt dit misschien heel gek. 

Ik kom altijd heel zelfverzekerd over en dat ben ik eigenlijk ook best. 

Maar soms voel ik me ook even wat minder sterk. 

Vanmorgen heb ik een heleboel ouders, die ik help of heb geholpen, gevraagd om een referentie voor mij te schrijven. 

En wat er gebeurde had ik dus niet durven dromen. 

Iedereen was zo positief, zei zulke lieve dingen. 

Dingen die ik nooit tegen mezelf zou zeggen. 

Wat deed het me goed, wat gaf het me een kracht. 

En dit is de reden dat ik jou vandaag schrijf. 

Want voor jou als moeder kan het er ook zo insluipen.  

Dat je je even wat minder oké voelt. 

Dat je twijfelt over of je het wel goed doet. 

Dat je te streng bent voor jezelf. 

Vraag vandaag eens, door gewoon een kort appje te sturen naar iemand die jou goed kent, wat die ander van jou vindt in jouw rol als moeder. 

Vraag het maar gewoon eens. 

Lieve….hoe zie jij mij als moeder? 

Vind je dat eng? 

Doe het gewoon. 

Het zal je goed doen. 

Lastig? 

Geef dan een andere moeder die je goed kent vandaag nog een compliment. 

Dat gaat vaak veel eenvoudiger. 

Er is er vast één waar je bewondering voor hebt. 

Laat het haar weten. 

We kunnen elkaar zoveel sterker maken. 

Liefs, 

Anke 

Voel je je onzeker en zou je daar met mij eens over willen praten? 

Vraag gerust een vrijblijvend gesprek aan. 

Je zult je al snel veel lichter voelen.