Vorige week schreef ik over de waarde van het contact met een goede vriendin. 

Een goede vriendin heb je nodig om je verhaal bij kwijt te kunnen. 

Om je liefde en steun te bieden waardoor jij je waardevol en geliefd voelt. 

Maar je hebt die vriendin ook zo nodig om te kunnen relativeren. 

In periodes dat het wat moeilijker gaat ben je misschien geneigd om je terug te trekken. 

Ik herken dit wel bij mezelf. 

Het gevoel nu even niet gezellig of prettig te zijn voor een ander. 

Het gevoel dat je in zo’n dip zit dat je die vriendin daar niet lastig mee wilt vallen. 

Herken je dat? 

Dat je dan denkt, ik wacht nog even tot ik me iets beter voel en dan spreek ik weer af? 

Zoek juist dan even contact. 

Want als je dit niet doet gaan de nare stemmetjes de overhand nemen. 

De stemmetjes die tegen je zeggen wat je zelf nooit zou zeggen tegen je beste vriendin. 

De stemmetjes die hard zijn, die veroordelend zijn, die je klein maken. 

Iedereen heeft wel eens een dip. 

Iedereen is wel eens even helemaal uit z’n energie. 

Bedenk dan dat je wat liever mag zijn tegen jezelf. 

Wees je eigen beste vriendin. 

Wat wens je haar toe? 

Wat heeft ze juist zo hard nodig? 

Geef dat dan aan jezelf. 

Geen schuldgevoel. 

Want alles wat je aan jezelf geeft omdat je het echt even nodig hebt, 

kun je uiteindelijk weer doorgeven aan een ander. 

En dat is toch wat we allemaal willen. 

Ons lichtje stralen en ons fijn voelen zodat we dit fijne gevoel door kunnen geven aan alles om ons heen. 

Fijn weekend! 

Liefs, 

Anke